Belangrijkste vragen
Wanneer en waar vond de Verlichting plaats?
Historici plaatsen de Verlichting erinEuropa(met sterke nadruk opFrankrijk) tijdens de late 17e en de 18e eeuw, of, meer uitgebreid, tussen deGlorieuze revolutiein 1688 en deFranse Revolutievan 1789. Het vertegenwoordigt een fase in de intellectuele geschiedenis van Europa en ook hervormingsprogramma's, geïnspireerd door het geloof in de mogelijkheid van een betere wereld, die specifieke doelen voor kritiek en actieprogramma's schetsten.
Wat leidde tot de Verlichting?
De wortels van de Verlichting zijn te vinden in het humanisme van deRenaissance, met de nadruk op de studie van klassieke literatuur. De protestantHervorming, met zijn antipathie tegen algemeen aanvaard religieus dogma, was een andere voorloper. Misschien wel de belangrijkste bronnen van wat de Verlichting werd, waren de complementaire rationele en empirische methoden om waarheid te ontdekken die werden geïntroduceerd door de wetenschappelijke revolutie.
Wie waren enkele van de belangrijkste figuren van de Verlichting?
Enkele van de belangrijkste schrijvers van de Verlichting waren defilosofenvan Frankrijk, vooralVoltaireen de politieke filosoofMontesquieu. Andere belangrijke Philosophes waren de samenstellers van deEncyclopedie, inbegrepenDennis Diderot,Jean-Jacques Rousseau, EnCondorcet. Buiten Frankrijk de Schotse filosofen en economenDavid HumeEnAdam Smith, de Engelse filosoofJeremy Bentham,Immanuël Kantvan Duitsland, en de Amerikaanse staatsmanThomas Jeffersonwaren opmerkelijke Verlichtingsdenkers.
Wat waren de belangrijkste ideeën van de Verlichting?
Tijdens de Verlichting dacht men dat menselijk redeneren waarheden over de wereld, religie en politiek kon ontdekken en kon worden gebruikt om het leven van de mensheid te verbeteren. Scepsis over algemeen aanvaarde wijsheid was een ander belangrijk idee; alles moest worden onderworpen aan testen en rationele analyse. Religieuze tolerantie en het idee dat individuen vrij zouden moeten zijn van dwang in hun persoonlijke leven en geweten, waren ook ideeën van de Verlichting.
Wat waren enkele resultaten van de Verlichting?
DeFranse Revolutieen deAmerikaanse revolutiewaren bijna directe resultaten van het Verlichtingsdenken. Het idee dat de samenleving een sociaal contract is tussen de overheid en de geregeerden stamt ook uit de Verlichting. Het gevolg was ook een wijdverbreid onderwijs voor kinderen en de oprichting van universiteiten en bibliotheken. Er was echter een tegenbeweging die volgde op de Verlichting aan het einde van de 18e en het midden van de 19e eeuw:Romantiek.
Verlichting, Franssiècle des Lumières (letterlijk "eeuw van de Verlichte"), Duitsverlichting, een Europeaanintellectueelbeweging van de 17e en 18e eeuw waarin ideeën over God, de rede, de natuur en de mensheid werden gesynthetiseerd tot een wereldbeeld dat brede instemming kreeg in het Westen en dat revolutionaire ontwikkelingen in gang zettekunst,filosofie, en politiek. Centraal in het verlichtingsdenken stonden het gebruik en de viering vanreden, de kracht waarmee mensen het universum begrijpen en hun eigen toestand verbeteren. De doelen van de rationele mensheid werden beschouwd als kennis, vrijheid en geluk.
Een korte behandeling van de Verlichting volgt. Voor een volledige behandelingzien Europa, geschiedenis van: de Verlichting.
De leeftijd van de rede: menselijk begrip van het universum
De bevoegdheden en het gebruik van de rede waren voor het eerst onderzocht door defilosofenvanhet oude Griekenland. De Romeinen namen veel van het Grieks over en bewaarden hetcultuur, met name met inbegrip van de ideeën van een rationele natuurlijke orde ennatuurwet. Temidden van de onrust van het rijk ontstond er echter een nieuwe zorg voor persoonlijkredding, en de weg was geplaveid voor de triomf van deChristelijke religie. Christelijke denkers vonden geleidelijk aan toepassingen voor hun Grieks-Romeinse erfgoed. Het denksysteem dat bekend staat alsScholastiek, met als hoogtepunt het werk vanThomas van Aquino, herrezen rede als een instrument van begrip. In de presentatie van Thomas verschafte Aristoteles de methode om die waarheid te verkrijgen die alleen door de rede kon worden vastgesteld; aangezien de christelijke openbaring een hogere waarheid bevatte, plaatste Thomas de voor de rede evidente natuurwet ondergeschikt aan, maar niet in strijd met, de eeuwige wet en de goddelijke wet.
Het intellectuele en politieke bouwwerk vanChristendom, schijnbaar onneembaar in deMiddeleeuwen, viel op zijn beurt door de aanvallen erophumanisme, deRenaissance, en deProtestant Hervorming. Het humanisme bracht het experimentele voortwetenschapvanFrancis Bacon,Nicolaus Copernicus, EnGalileoen de wiskundige onderzoeken vanRene Descartes,Gottfried Wilhelm Leibniz, EnIsaac Newton. De renaissance herontdekte veel van de klassieke cultuur en deed het idee van mensen als creatieve wezens herleven, en de reformatie daagde, directer maar op de lange termijn niet minder effectief, demonolithischautoriteit van deRooms-Katholieke Kerk. VoorMartin Luther, wat Bacon of Descartes betreft, de weg naar de waarheid lag in de toepassing van de menselijke rede. Zowel de renaissance als de reformatie waren minder bewegingen voor intellectuele vrijheid dan veranderingen van autoriteit, maar omdat ze een beroep deden op verschillende autoriteiten, droegen ze bij tot de ineenstorting van degemeenschapvan gedachte. Gekregen bevoegdheid, hetzij vanPtolemaeusin de wetenschappen of van de kerk in zaken van de geest, moest worden onderworpen aan de onderzoeken van ongebonden geesten.
Britannica-quiz
Europese geschiedenis
De succesvolle toepassing van de rede op elke vraag hing af van de juiste toepassing ervan - van de ontwikkeling van amethodologievan redenering die zou dienen als zijn eigen garantie van geldigheid. Zo'nmethodologiewerd het meest spectaculair bereikt in dewetenschappenEnwiskunde, waar de logica vaninductieEnaftrekmaakte de creatie van een overweldigend nieuw mogelijkkosmologie. De vormende invloed voor de Verlichting was niet zozeer de inhoud als wel de methode. De grote genieën van de 17e eeuw bevestigden en versterkten het concept van een wereld van berekenbare regelmaat, maar wat nog belangrijker was, ze bewezen blijkbaar dat rigoureus wiskundig redeneren de middelen bood, onafhankelijk van Gods openbaring, om waarheid vast te stellen. Het succes vanNewton, in het bijzonder door in enkele wiskundige vergelijkingen de wetten vast te leggen die de bewegingen van deplaneten, gaf geweldigimpulstot een groeiend geloof in het menselijk vermogen om kennis te vergaren. Tegelijkertijd had het idee van het universum als een mechanisme dat wordt bestuurd door een paar eenvoudige - en ontdekbare - wetten een subversief effect op de concepten van een persoonlijke God en individuele verlossing die centraal stonden in het christendom.